Forever ...

Dzisiaj opowiem Wam o najpiękniejszej przyjaźni ...O całkiem obcych sobie osobach które teraz nie mogą bez siebie żyć.

Poznałyśmy się w pociągu , w drodze na najpiękniejszy Festiwal Świata WOODSTOCK! <3

Magda przechodząc przedziałem spojrzała na mnie i poszła dalej po czym się wróciła i usiadła obok .

Na początku za nią nie przepadałam , ciągle do mnie wypisywała , wydzwaniała i miałam przez nią nie małe problemy .

Dlatego zerwałam ten kontakt , dla własnego dobra i dla dobra jej związku gdyż jej druga połówka nie chciała byśmy utrzymywały kontakt .

Więc po prostu usunęłam się z jej życia.

Później jednak los chciał bym znowu się  w nim pojawiła ...

Jak tylko dowiedziałam się ,że jej związek się rozpadł , napisałam...

Spotkałyśmy się , miałyśmy koleżeński kontakt , z czasem coraz lepszy .

Była przy mnie kiedy nie było nikogo , zawsze wspierała jak tylko mogła .

Była kiedy wszyscy się odwrócili, nawet "PRZYJACIELE" ...

Aż w końcu w jej życiu wydarzyło się coś przykrego po czym chciała wrócić do swojej rodzinnej miejscowości .

 Spotkałyśmy się kiedy byłam ze znajomymi we Włocławku a ja wtedy zrozumiałam  że nie mogę dać jej wyjechać bo bez niej sobie nie poradzę... 

Prosiłam ją żeby została po czym popłakałam się jak dziecko i nie mogłam wydusić z siebie kompletnie nic...

A ona stała jak wryta i nie wiedziała co powiedzieć , po czym powiedziała ,że dla mnie zostanie jeszcze trochę.

Przyjeżdżałam tak często jak tylko mogłam , chciałam spędzić z nią jak najwięcej czasu , mimo że obiecałyśmy sobie ,że jak wyjedzie to będziemy się odwiedzać tak często jak tylko będzie to możliwe .

Pojechała do rodziny na wszystkich świętych po czym miała wrócić na miesiąc , pozałatwiać wszystkie sprawy i wyjechać....

Ciągle nie była pewna czy zostanie czy wyjedzie ,ale jednak bardziej była za powrotem do rodziny , a ja nie radziłam sobie z tą myślą ,że nagle jej zabraknie...

To były najgorsze dni w moim życiu...

Wszystko się waliło , nie radziłam sobie sama ze sobą .

Nikt nie potrafił mnie ogarnąć.

Pewnego dnia zadzwoniła do mnie , głos miała hm ...smutny dlatego obawiałam się tego co mi powie....

M ;No Hej 

A ;Hej

M; Co robisz ? Stoisz ? Siedzisz?

A; Stoję...

M; To usiądź ...

A ; OK (miałam łzy w oczach, a serce myślałam ,że za chwile  mi ucieknie gdzieś daleko...)

M; No więc ... ZOSTAJE WE WŁOCŁAWKU !!!

I wtedy na mojej twarzy pojawił się uśmiech , gdzieś w środku ciągle była ta iskierka nadziei ,że zostanie ,ale jednak ciągle gasła , a tu taka wiadomość <3

Od tamtej pory jesteśmy nierozłączne ...

Mimo ,że często były między nami kłótnie , kłamstwa ...

Wielu ludziom przeszkadza nasza relacja, 

robią wszystko żeby rozwalić naszą znajomość ,ale my się nie poddamy , walczymy do końca choć czasami bywa naprawdę źle i braknie sił do walki.

Wiem ,że zawsze mogę na nią liczyć, pokazała mi to nie raz , choć nie raz też zawiodła,

ale w tym momencie jest jedną z najważniejszych a nawet najważniejszą osobą w moim życiu .

Wystarczy że jest obok , wystarczy jedno słowo , jedno spojrzenie a wywołuje na mojej twarzy szczery uśmiech :)

Wie o mnie wszystko i mimo to akceptuje mnie taką jaką jestem , ale potrafi też na mnie krzyknąć i powiedzieć żebym się ogarnęła . fakt nie zawsze się jej słucham , taka już jestem , nie da się mnie poskromić do końca . :D

Uwielbiamy spędzać ze sobą czas , lubimy się wygłupiać .

Bo Magda to taki mój głupek , anioł który pomaga mi wstać kiedy upadam ...

Choć często przyczynia się też do tych upadków.

Obiecałyśmy sobie ,że będziemy dla siebie już zawsze i nikt nie jest w stanie tego zniszczyć...

Bez niej nie potrafiłabym dalej iść przez życie , bo stała się jego częścią ...

Nic nie jest w stanie rozwalić tej więzi !

Każda przyjaźń jest inna ,ale nasza jest wyjątkowa <3

 Kocham Cię Mała :*
Na zawsze ...